Όγκοι
Ένας όγκος αναφέρεται σε μια ανώμαλη ανάπτυξη ενός ιστού, και μπορεί να είναι καλοήθης , προ-κακοήθης ή κακοήθης. Ο χαρακτήρας των κακοήθων όγκων ποικίλλει και διαχωρίζεται σε εκείνους που χρειάζονται πολλά χρόνια για να αναπτυχθούν (και έχουν περιορισμένη ικανότητα μετάστασης) και σε όγκους που αναπτύσσονται γρήγορα.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με τη θέση και τη φύση του όγκου. Οι όγκοι των βλεφάρων είναι γενικά ορατοί στον ασθενή, και μπορεί να προκαλέσουν τοπικό οίδημα, εντοπισμένη απώλεια των βλεφαρίδων, ερυθρότητα ή ενόχληση του οφθαλμού. Υπάρχουν όμως και όγκοι που εδράζονται στην εσωτερική επιφάνεια των βλεφάρων ή πέριξ της οφθαλμικής κοιλότητας (οφθαλμικός κόγχος) και ενδέχεται να μην είναι τόσο εμφανείς. Οι τελευταίοι παρουσιάζονται με ποικίλλα συμπτώματα, όπως άλγος, οίδημα, θολή όραση, διπλωπία, ή παρεκτόπιση του οφθαλμού.
Αίτια
Στις περισσότερες περιπτώσεις η ακριβής αιτία ενός όγκου δεν είναι γνωστή, αλλά οι παράγοντες που πιστεύεται ότι παίζουν ένα ρόλο είναι:
- Το περιβάλλον: χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η έκθεση στο ηλιακό φως που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης όγκων του δέρματος στα βλέφαρα, ιδίως σε άτομα με ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα.
- Το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο διατηρεί διαρκή επαγρύπνηση ενάντια στα ανώμαλα πολλαπλασιαζόμενα κύτταρα αν υπάρχει μια διάσπαση αυτής της ‘’επιτήρησης’’, ένας όγκος μπορεί να αναπτυχθεί. Για το λόγω αυτό, οι ασθενείς που λαμβάνουν ισχυρά φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης όγκων.
- Κληρονομικότητα: οι περισσότεροι έχουν μια γενετική προδιάθεση, αν και μόνο εξαιρετικά σπάνια υπάρχουν όγκοι που κληρονομούνται απευθείας από έναν γονέα.
Πως αντιμετωπίζεται
Η διαχείριση των όγκων στα βλέφαρα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η ηλικία και η γενική υγεία του ασθενούς, η φύση του όγκου, και κατά πόσον θα μπορούσε να υπάρξει τοπική ή γενικευμένη εξάπλωση του όγκου. Οι όγκοι των βλεφάρων γενικά αντιμετωπίζονται με πλήρη εκτομή και επανορθωτική οφθαλμοπλαστική χειρουργική επέμβαση. Ο όγκος που θα αφαιρεθεί στέλνεται για βιοψία που θα επιβεβαιώσει ότι έχει αφαιρεθεί πλήρως. Ορισμένοι όγκοι μπορούν να αντιμετωπιστούν με τοπική ψύξη (κρυοθεραπεία), ακτινοβολία, ή ιατρικές θεραπείες που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα για να καταστρέψουν τα ανώμαλα κύτταρα του όγκου. Ασθενείς με ορισμένους όγκους (SCC, καρκίνωμα σμηγματογόνου αδένα, και μελάνωμα) απαιτούν επίσης μία γενική ογκολογική εξέταση για να αποκλειστεί η διασπορά της νόσου σε άλλα όργανα, και αυτό περιλαμβάνει περαιτέρω ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο.